Bron.
Bron.
Hij is de bron
Van levend water
die geestverrijkend lest van dorst.
Christus verklaarde
dat de Samaritaanse
die veel in ’t leven had vermorst.
In Hem kunnen wij
rust verwerven
In ’t putten uit die rijke bron.
Hij schenkt Zijn
onvolprezen Liefde
In ’t volmaakte licht van Zijn goddelijke zon.
Die bron bruist
helder, is immer open
Heilige Geest in vuur en vlam.
opent de weg die
lijkt afgesloten
Waartoe Hij ons in bescherming nam..
Die bron van
Eeuwige genade
lest alle levensdorst op aard.
Daaruit te putten
en te drinken
maakt ons gaan door ’t leven waard.
th
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, mei 21, 2020 19:22 |
| Wondermooi echt prachtig | |
| september: | Donderdag, mei 21, 2020 16:55 |
| Prachtig geschreven Teun. Heel mooi. Een mooie Hemelvaartsdag toegewenst. Vriendelijke groet. | |
| Hans Winter: | Donderdag, mei 21, 2020 14:58 |
| water laten stromen waar wat zaad open zou kunnen gaan komen moge ons bewogen wezen met wat pinkster puik uit geputjes pret. groetje, hans |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 21, 2020 11:11 |
| Hij laat ons drinken uit de bron die jij hier zo mooi beschrijft Teun, zo wordt onze dorst gelest. Zonnige dag gewenst Teun. Anneke |
|
| Compostje: | Donderdag, mei 21, 2020 10:34 |
| Bron der bronnen. Mooi geschreven Teun. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||