De avondster


Als ik de eerste avondster
van de hemel pluk, die weg is lang
haar schaduw naar beneden straalt
strek ik mijn armen en haar vang
 
dan even voor de nacht
hoor ik steeds heel zacht
een boodschap van liefde
rechtstreeks uit het paradijs
 
een melodie op gitaarmuziek
besnaarde klanken mij zo bekend
dan weet ik wat je zeggen wil
voel dat je heel dicht bij me bent
 
 
*
 
Anneke