Beslotenheid.
Gedwongen toeven in
besloten maanden
het vraagt een and’re levensstijl.
Volharding in
Verboden contacten
een leven op een lager peil.
Eerst komt er rust
En stress verdamping
Doch dan daalt iets van wrevel neer
In het verlangen
Naar ontmoeten
Afstandsverkorting meer en meer.
Vooral het eigene
Vraagt om knuffel
Bij oud en jong , rond afscheidsgroet.
Uitvaarten sober
Kil , op afstand
Een viering die men afzeggen moet.
Er komt iets meer
In toegezegde ruimte
Doch de beelden blijven besmet.
Het stratenbeeld
als de terrassen
worden in vroegere gezelligheid belet.
Wat ons eerst zorgeloos
Deed genieten
Wacht deels verstoord door aanvullend gebod
De grote en gewilde
Evenementen
Zijn nog voor onbekende tijd op slot.
Wel biedt corona
Ons het inzicht
Hoe kwetsbaar wij in wezen zijn
Het bracht ons dichter
Tot elkander
Meer onderling bewogen in die pijn.
Mooie momenten
Rijzen naar boven
Rond zorg en aandacht voor elkaar
Dat die résistent
Ons blijven boeien
Dan is een brokje geluk weer daar.
th
Mamke: | Zaterdag, mei 23, 2020 10:58 |
Een triest maar waar gedicht die toch weer positief eindigt. Een klein beetje hoop.... Ik hoop dat we ooit weer vrijuit mogen leven en dat we de verworven verbondenheid mogen behouden want die miste er wel de laatste jaren... | |
Dirk Hermans: | Zaterdag, mei 23, 2020 10:12 |
De eenzaamheid om mensen is vergroot het heeft veel teweeg gebracht vele vrienden familie hebben elkaar moeten missen hoe kwetsbaar wij zijn in deze tijd op vele plaatsen zijn geburen wel meer naar elkaar gegroeid | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 23, 2020 09:13 |
fysiek dreef het ons uit elkaar wat de eenzaamheid vergroot, van de andere kant schept het een band zonder hand of knuffel, dat noem ik zielepijn en doet zeer. Heel duidelijk en gevoelig gedicht Teun. Toch een fijn weekend samen. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2020 | ||
Thema's: |