Een collage
een collage
heel zacht
legde jij
uit het niets
je vingers
op mijn wang
ik was bang
om mezelf
te voelen in
begrijpen wat jij
nu zou bedoelen
keek je aan
maar verder
dan je lach
kon ik op dat
moment niet gaan
je gezicht was
een collage van
uitnodigende bronnen
die in wisselend licht
hun animeer zongen
juist deze
compilatie van
passie bracht mij
in de war jouw vingers
bleven gelukkig daar
wil melker
24/05/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 24, 2020 13:56 |
| Laat alleen de glimlach in je herinnering blijven Wil, een mooiere collage van beleving zet jij wel op het doek. Mooie middag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 24, 2020 11:20 |
| een gebleven glimp van verrukking. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||