beeldenstorm
beeldenstorm
de beelden die hij hieuw uit licht en
wolkenflarden projecteerden zich in
waterspiegelingen van zee en woest geweld
door huizenhoge waterbonken
ze maanden hem om weer te keren
tot de oorsprong aller dingen die gezien
en altoos verborgen blijven in het hart
van verdwaalde diepe denkers waar
de bodemloosheid in de ogen schiittert
als een utopie waar het mensdom dom
zich laaft en altijd dorstig blijft
hij weigerde nog langer wind en pixels wegend
in zijn in licht badend atelier te bestormen
tot een nieuw zicht op licht en dichterbij
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, mei 26, 2020 14:32 |
| Wow wat mooi. Een gedicht zo mooi. Om je als lezer door mee te laten voeren. In schoonheid en het weerbarstige karakter.Tenminste zo voelt het. Hiew is een prachtig woord in een verder evenzo prachtig gedicht. Vriendelijke groet. | |
| teun hoek: | Maandag, mei 25, 2020 12:18 |
| moet lukken. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||