De kleine krul
de kleine krul
ze keek me aan
ik voelde haar blik
zacht tastend
naar binnen gaan
in grijs blauw
beschreef zij de
subtiele horizonnen
van verre zeegezichten
toch herkende ik
in de kleine krul
van witte golven
haar aanstekelijke lach
die met zijn
zachte mantra een
delende eeuwigheid
aan het strand gaf
heb me totaal
opengesteld in het
ervaren van de warme
vloed van haar bloed
in samen stromen
schreven onze dromen
een werkelijkheid die
ons door de tijd werd benijd
wil melker
28/05/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 28, 2020 17:31 |
| Weer graag gelezen Wil , mijn mond krult om jouw mooie woorden over de liefde die die altijd door jouw gedichten stromen. Fijne avond gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, mei 28, 2020 11:35 |
| een zee van geluk th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||