Sprookje van de wolf
SPROOKJES VAN DE WOLF
Pas nadat ik jou met grove steek
en vaste hand heb dichtgenaaid
mag je gaan, de buik vol stenen
en Spaanse pepers voor de dorst
Op de rand van de put een emmer
met een bodempje water, je duikt
worstelt en komt boven, zuipt je vol
aan hectoliters tijdelijk geluk
Je boert, haalt adem, zinkt voorgoed
naar de bodem van het toneelstuk
Pas nadat ik jou met grove steek
en vaste hand heb dichtgenaaid
mag je gaan, de buik vol stenen
en Spaanse pepers voor de dorst
Op de rand van de put een emmer
met een bodempje water, je duikt
worstelt en komt boven, zuipt je vol
aan hectoliters tijdelijk geluk
Je boert, haalt adem, zinkt voorgoed
naar de bodem van het toneelstuk
Reacties op dit gedicht
| Stanislaus Jaworski: | Vrijdag, mei 29, 2020 19:04 |
| SPROKIE VAN DIE WOLF Eers nadat ek jou grof neergeslaan het en 'n bestendige hand toegewerk jy kan gaan, maag vol klippe en brandrissies vir dors 'N Emmer aan die rand van die put met 'n bodem water, duik jy sukkel en kom op, jy drink hektoliters tydelike geluk Jy burp, haal asem en sink voor goed onderaan die toneelstuk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||