Onooglijk
onooglijk
ik zag je
dacht je
onooglijk
tussen het
droge gras
ontdekte je
vanmorgen pas
maar bij
nader inzien
besefte ik
dat jij het
mooiste
stukje van de
schepping was
nietig maar
zo schoon
geschapen
dat wind jou
wakker waaide
zon je liefjes
warm zwaaide
jij hebt echter
nooit op de
voorgrond
willen treden
bescheidenheid
is een van je
vele schoonheden
wil melker
01/06/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 01, 2020 10:09 |
| Eenvoud siert de mens Wil. je hebt het ermee getroffen, koester dat. Zonnige dag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, juni 01, 2020 09:19 |
| verholen th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||