Al jouw kleuren
Rood,
Van de kleuren in je ogen en gezicht,
De woede en de agressie,
Rood is wat je me hebt aangericht.
Blauw,
Van de plekken op mijn lichaam,
De vuisten en de trappen in mijn rug,
Blauw is hoe ik mij schaam.
Grijs,
Van de grauwheid en de eindeloosheid,
De cirkels en de gegeven jaren,
Grijs is jouw oneerlijke strijd.
Zwart,
Van de dieptepunten en de machteloosheid,
De rake woorden en de messen door mijn ziel,
Zwart is de pijn in de eenzaamheid.
Van de kleuren in je ogen en gezicht,
De woede en de agressie,
Rood is wat je me hebt aangericht.
Blauw,
Van de plekken op mijn lichaam,
De vuisten en de trappen in mijn rug,
Blauw is hoe ik mij schaam.
Grijs,
Van de grauwheid en de eindeloosheid,
De cirkels en de gegeven jaren,
Grijs is jouw oneerlijke strijd.
Zwart,
Van de dieptepunten en de machteloosheid,
De rake woorden en de messen door mijn ziel,
Zwart is de pijn in de eenzaamheid.
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Dinsdag, juni 02, 2020 16:36 |
| Hopelijk heb jij dat niet meegemaakt en is het geen werkelijkheid, prachtig geschreven! | |
| teun hoek: | Dinsdag, juni 02, 2020 12:22 |
| en toch lichtengel , knap hoor th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||