Over je leeftijd wil je zoveel mogelijk kwijt waarbij je veel spijt

In je kledingkast houd je zoveel mogelijk vast wat een ander verrast

Met stoepkrijt kras je zoveel mogelijk wat wijd door je ziel snijdt

Ongepast met een vlaggenmast wapper je zo snel met wat onmetelijk bij je past

Als je met me praat laat je weinig zien waarom je laat wat je wijselijk raadt

Als je met me alleen bent voel je je erkend maar blijf ik een vreemde vent

Als je met me over straat loopt raakt onze afspraak in een spagaat door je stinkende uitlaat

Op je stand verkoop je kitsch van je prent gemaakt in je kindertijd, zo verwend

Je bent een schat vol tegenstrijdigheden, praat me vaak plat terwijl je me laat wankelen op je starre lat

Je zoekt naar een antwoord op je utopisch rustoord waar niemand ooit van heeft gehoord

Tranen van onbegrip en onbekendheid pappen je nat maar houden je dagelijkse regelmaat plat als een dorre grasmat

Word je door God gestoord als je rechte pad op je gelogen erewoord verbrokkelt als je jaarlijks eventjes ontspoort?