En zijn ogen lachen
wijzen naar de sterren
het klopt nog, zijn hart
uiteen in ogen blauw

vraagt hem, nog even
slikt tranen onder huid
met 't zachte van de grap

schrijft zijn gedachte
Prinses, ik jou van hou
van The King of Blue
 met de kleur van kalm

legt de hand op haar hart
 in verlopen middernacht
waakt, kijkt achter wimpers

zoals reikt naar het zijne
gevoel van een ander realm
uit haar hart groeien bloemen
in zwart, wit, zilverwild

   vol weelderig bloeien
uitwaaieren naar sterren
pluis en schitters schijnen

voelt ze 't diepe, kalme
 klaterlachen in beelden
in dit echte te verdwijnen

om wat mooi is te behouden

als the King of Blue vredig slaapt
eet ze dieprode zomerkoninkjes