Einde gezien in de spiegel
Mijn zelfvertrouwen
zet ik in mijn spiegel
Want daar staat mijn trots
op zijn plaats
Het weerkaatst mijn innerlijke
En mijn uiterlijk gelaat
Elk rimpel plekje
En elk simpel trekje
Heeft mij
naar deze vertoning gemaakt
Kon ik er maar inkruipen
En al die
verkeerde ervaringen insluiten
En alleen in mijn schoonheid sluipen
Maar alles is erfelijk
En het goede is onsterfelijk
Wat kwaad je aandoet
Maakt het goede het weer goed
Wat wordt verzwegen
Heeft aan het erfelijke gelegen
Het leven word
op een weegschaal gewogen
Het begint bij het worden geboren
En eindigt
Wanneer je vergaat
Op het gelaat
Je ziet het in de spiegel
Die niet voor je zal liegen
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, juni 11, 2020 21:56 |
| Soms eindigt het ook al sneller.. Naar jezelf kunnen in de spiegel kijken (en dan niet alleen naar de rimpels maar ook innerlijk zoals je schrijft) lijkt me een mooi doel. Graag gelezen, gts Clarice |
|
| Hans Winter: | Donderdag, juni 11, 2020 13:35 |
| waar heb je graag voor geleefd, met vallen en opstaan maar bovenal nagestreefd, ja dat zal je geestelijk van gestalte wezen. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Donderdag, juni 11, 2020 13:00 |
| de één langer dan de ander th | |
| saskia_deen: | Donderdag, juni 11, 2020 06:23 |
| Mooi weerspiegeld. Groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||