Hun zielen
hun zielen
ik heb je nooit
over water zien lopen
dat goddelijke miste je net
wel zag ik hoe
jij met schildershand
kusten uit zee liet verrijzen
idyllische havens met
oude stadjes en dorpen
die heuvelop deden vergrijzen
slechts eenmaal heb
jij jouw middelpunt
van de aarde getekend
basalt was ontdaan van
kleur en in contrasterend
zwart wit overgegaan
daar mengde jij alle
kleuren die land en zee
nodig hadden om te geuren
jij gaf de doeken hun
zielen weer terug uit de
unieke scheppingsblauwdruk
wil melker
14/06/2020
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, juni 14, 2020 13:46 |
| creatief th | |
| M-Rose: | Zondag, juni 14, 2020 11:46 |
| de ziel der kleuren | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 14, 2020 09:04 |
| Als goddelijke woorden uit zee konden oprijzen, had je hier een uniek prachtig blauwdruk van de schepping. Mooie poëzie laat je hier lezen. Zonnige zondag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||