zoute haring
Een onbeschreven blad
Waren zijn gedachten
Wie hij was wist hij niet
Tot zijn naam werd genoemd
Ook nog allerlei verdenkingen
Waar was hij? Wie verzorgde hem?
Vragen gaven duidelijkheid
Realiteit werd weer herkend
Uw zouihuishouding, meneer
Die was niet op orde
Zo werd dat genoemd
De angst bleef
Voor herhaling
Geen zoute haring meer
Aquarel: | Donderdag, juni 18, 2020 11:15 |
Het gedicht doet mij denken aan mijn oma, toen ze dementie had. Alles leek vervaagd, maar soms bracht een woord, een liedje of een gebaar haar weer bij ons. Liefs, Aquarel |
|
september: | Woensdag, juni 17, 2020 20:57 |
Een gezondheidskwestie? Het gedicht laat ruimte voor interpretatie. Goed geschreven Pieter. Vriendelijke groet. | |
Anneke Bakker: | Woensdag, juni 17, 2020 10:53 |
Aardige woordspeling lees ik hier, lekkerbekje misschien? Zonnige groeten. Anneke |
|
teun hoek: | Woensdag, juni 17, 2020 09:13 |
jammer vooral nu ze zo vet zijn th |
|
Auteur: pieter christiaan paardenkooper | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2020 | ||
Thema's: |