Pijnlijke tranen
Met mijn hoofd
op de bank
smeek ik ze te stoppen
Het geschreeuw, geroep, getier
wordt erger
en blijft maar duren
Met mijn hoofd
op de bank
lopen de tranen
op de bank
smeek ik ze te stoppen
Het geschreeuw, geroep, getier
wordt erger
en blijft maar duren
Met mijn hoofd
op de bank
lopen de tranen
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, juni 20, 2020 23:19 |
| sterkte kop op | |
| teun hoek: | Zaterdag, juni 20, 2020 19:06 |
| niet accepteren th | |
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 20, 2020 16:41 |
| kappen kicker knikkers, sad lives matters, wie zwijgt, stemt toe. verzet begint met blijven verstaan dat je waardig je blik opwaarts wenden kan, ja dan, verend ver keer je weer, zachter zelfs zal je niet knakken. hans |
|
| Aquarel: | Zaterdag, juni 20, 2020 14:40 |
| Soms zijn mensen zo hard en gemeen, vooral onder groepsdruk. Het valt niet mee wanneer het tegen jou gericht is. Zelf heb ik het jaren geleden meegemaakt op school. Ik wens je veel sterkte en misschien dat iemand jou kan helpen. Liefs, Aquarel |
|
| Compostje: | Zaterdag, juni 20, 2020 13:34 |
| Na regen komt zonneschijn hoop in dan... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Two Faces | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||