Er was een tijd,
dat ik alles zou hebben gegeven,
dat ik dit geluk zou omarmen,
maar tijden en omstandigheden veranderen,
net als mensen.
Er was een moment,
dat ik alleen maar vragen had,
dat ik geen antwoorden kon krijgen,
maar ik kan niet in de toekomst kijken,
mezelf voorliegen is niet wat ik jou gun.
Er was een twijfel,
dat mijn liefde voor jou belangrijker was,
dan wat ik jou niet bieden kan,
ik wil je de wereld geven en nog veel meer,
maar ik weet zelf nu niet meer wie ik ben.
Er zal altijd een deel van jou in mij zijn,
dat je in elke vezel van mijn lichaam zit,
het spijt me zo erg,
dat ik geen goede moeder voor jou kon zijn.