Naar eindeloze wateren
Levenslang zocht ik
schoonheden,
reinheid en beeldschone
gezichten.
Wat ik naar op zoek was,
zocht ik bij een ander,
ik verwaarloosde mezelf.
Per abuis zocht ik iets
buiten mezelf,
terwijl de schoonheden
buiten mezelf enkel
de manifestaties van
de schepper waren.
Ik prees gezichten en
gedaantes,
ik adoreerde de uiterlijke
demonstratie in gezichten.
Ik was vergeten dat door
rein te zijn, kan je rein zien,
kan je het verschil tussen
schoonheid en verleiding
begrijpen.
Niet voor niets dat Hij zegt;
de schone zielen voor
schone zielen en onreinheden
voor onreinheden.
Als ik klaar ben met
het wassen van mijn ziel,
dan ben ik klaar met mezelf,
de tijd komt dan
om te vertrekken naar
eindeloze wateren.
21-06-2020
| Horizon01: | Zondag, juni 21, 2020 23:09 |
| Bedankt allemaal voor de aardige reacties. Groetje, | |
| Clarice: | Zondag, juni 21, 2020 22:51 |
| Mooi gedicht, Horizon01, maar zijn we ooit klaar met onszelf? Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 21, 2020 19:05 |
| Diep doordacht gedicht Horizon, knap gedaan hoor! Mooie avond gewenst. Anneke |
|
| Hans Winter: | Zondag, juni 21, 2020 18:49 |
| van gevoed willen worden naar zelf voeden van open kunnen komen tot groter schoonheid, moge je verblijden. naar de mate dat je rein raken kan, als het ware het Rijk nabij, wacht ook jou dan de overdracht. voortgangsgroetje, hans |
|
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||