Een weg
In een leven van vallen en opstaan
Ben ik het die me een weg baan
Een weg door moeilijke tijden
Eén van gelukkig zijn en lijden
Een weg door lachbuien heen
Eén van liefde en haat achtereen
Een weg door zwarte gedachten
Eén met mensen die de pijn verzachten
Een weg door ruzies door
Eén met iemand die me lieve woordjes fluistert in m'n oor
Een weg door vele jaren
Eén van groene en afgevallen bladeren
Maar door die weg sla ik me door
En dat weet ik nu zekerder dan OOIT tevoor!
Ben ik het die me een weg baan
Een weg door moeilijke tijden
Eén van gelukkig zijn en lijden
Een weg door lachbuien heen
Eén van liefde en haat achtereen
Een weg door zwarte gedachten
Eén met mensen die de pijn verzachten
Een weg door ruzies door
Eén met iemand die me lieve woordjes fluistert in m'n oor
Een weg door vele jaren
Eén van groene en afgevallen bladeren
Maar door die weg sla ik me door
En dat weet ik nu zekerder dan OOIT tevoor!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kimmiemeisie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||