Vaderland in Zandvoort
Van uit de lucht gezien lijkt Nederland
in 1952 een grote groene lappendeken
met eindeloze, lange rechte sloten
Opgevangen in Hotel De Schelp, waar
wij lijdzaam de koude winter in Holland
zullen ondergaan na warme tropenjaren
Vanaf het hotel zijn we zo in de duinen
daarachter ligt de immense zee, bewegend
in haar golven, slurpend over strandzand
Vliegeren in de duinen, op de toppen staand
om de meeste wind te vangen en sleetje rijden
op een gammel houten ding recht een tankval in
Vader die niet meer bijkomt van het lachen
de slede in stukken en brokken en moeder
bekijkt de thuiskerende gezinsleden met tegenzin
Zij mag weer de gescheurde kleren repareren
met daarbij een nog steeds lachende man
zij moppert, wrijft haar bolle buik met kind erin
Wij gaan eten, erwtensoep met Hema-worst
mijn vader zit nog steeds te lachen, af en toe
de kinderen geeuwen slaperig en zijn erg moe