Koesteren.
Koesteren.
Veel koestering hangt
In ’t verleden
Liefde , vakanties het gezin
Toevoeging in ’t nu
Vaak alle dagen
Het samen zijn als groots gewin.
Ik koester vaak
De kleine dingen
Die glimlach bij onbekende groet
Een viooltje bloeiend
Tussen tegels
De vriendschap die ik ruim ontmoet.
Die daagse zin
Van mijn geliefde
Ik houd van jou in ’t morgenuur.
De telefoontjes van
De kind’ren
Vanuit ’t vakantie avontuur.
Koesteren verwarmt
Hart en nieren als
brandstof voor de ouden dag
de winstbalans
van een goed leven
waarin je overleven mag.
th
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, juni 25, 2020 21:02 |
| Heel mooi gedicht, Teun. Het is alles waar je vanbinnen warm van wordt, gts Clarice | |
| Aquarel: | Donderdag, juni 25, 2020 18:48 |
| Ja, herkenbaar, dat zijn van die momenten om te koesteren. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, juni 25, 2020 13:29 |
| het zijn ook juist die kleine dingen die het doen Teun, en hoe fijn is het om dat samen te mogen koesteren. Heel mooi verwoordt en warme groeten. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||