Leen me de helft ven de jouwe
Vrij geschapen wezen,
kom en neem me mee.
Over land en over zee.
Neem een been van mij.
Mag ik dan een vleugel van jou?
Ik wil nimmer meer terug.
Over land en over zee.
Neem een been van mij.
Mag ik dan een vleugel van jou?
Ik wil nimmer meer terug.
Vrij geschapen wezen,
neem me mee op je vlucht.
En til me hoog.
Hoger dan mijn trots.
Ik ruil mijn huis in voor een snufje van jou lucht.
Ik wil nimmer meer terug.
Nooit meer voet te zetten,
voor geld noch voor de liefde.
Toe vrij vliegende wezen.
Leen mij de helft van de jouwe.
In ruil daarvoor zal ik je leren Vogel,
Hoe ook te kunnen vliegen
met maar een
vleugel.
neem me mee op je vlucht.
En til me hoog.
Hoger dan mijn trots.
Ik ruil mijn huis in voor een snufje van jou lucht.
Ik wil nimmer meer terug.
Nooit meer voet te zetten,
voor geld noch voor de liefde.
Toe vrij vliegende wezen.
Leen mij de helft van de jouwe.
In ruil daarvoor zal ik je leren Vogel,
Hoe ook te kunnen vliegen
met maar een
vleugel.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, juni 28, 2020 12:44 |
| op zoek naar wat dichtbij kan zijn. th | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 28, 2020 08:39 |
| Elk met één vleugel door het luchtruim zweven, de natuur verkennen die je bewondering openbaart. Mooie poëzie Saskia. Fijne zondag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: saskia_deen | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||