Nachtpluis
soms, maar vooral 's nachts
valt de wereld uit elkaar
dwarrelen stukjes rond
alsof ze vrij zijn, verlost
heel raar,
van de zwaartekracht,
van mij en mijn logica
zweven zachtjes zonder doel
weerspiegelen, verhalen
mijn verloren gevoel
alsof ik een deel
van de wereld zou zijn
maar ik ben niet meer dan ruis
ik,
ik ben niet pluis
02-07-2020
Reacties op dit gedicht
| Johan Raaf: | Vrijdag, juli 03, 2020 21:24 |
| Sterk Artifex! Gewicht en luchtigheid verenigd in een bijzonder stukje poezie. Bedankt Artifex! | |
| Clarice: | Donderdag, juli 02, 2020 13:36 |
| Mooi gedicht, gts Clarice | |
| Stroejaro: | Donderdag, juli 02, 2020 13:18 |
| Schitterend. | |
| september: | Donderdag, juli 02, 2020 11:30 |
| Bijzonder, heel mooi Artifex. Liefs | |
| Aquarel: | Donderdag, juli 02, 2020 09:24 |
| Goed geschreven. Het pakt. Een zacht lichtje, diep van binnen, in de donkere nacht toegewenst. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 02, 2020 09:02 |
| 'S nachts in alle stilte hoor je het ruis van de zwaarte van het verlorene. Bijzonder mooi onder woorden gebracht Artifex. Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, juli 02, 2020 08:39 |
| ook in pluis wacht nieuw leven als het maar goed aardt. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Artifex | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||