De engel en ik
Ik haak
piepkleine engeltjes, mooie witte
om uit te delen hier en daar
had er altijd eentje hangen
aan ’t mandje van m’n scootmobiel
als engelbewaarder op mijn ritten
tot gisteren
ik met dochter gezellig ergens koffie dronken
bij gebabbeld gaan we huiswaarts
mis ik mijn kleine engel
ontvreemd door een of andere bengel
iemand die het wellicht nodig had
ook in engelen geloofde ,vervolgen wij ons pad
vergeef ik hem of haar die het roofde
ach, ik haak ’n nieuw engeltje
het houdt de vingers soepel
*
Anneke
Horizon01: | Dinsdag, juli 14, 2020 11:55 |
Misschien ben je zelf zo'n engel dat je geen engeltje nodig hebt Anneke. Ik wens jou aller beste toe. Groetje, | |
Dirk Hermans: | Donderdag, juli 09, 2020 18:28 |
Wondermooi verwoord het engeltje blijft altijd bij jou maar nog veel dieper bij jou in dat mooie hartje van jou | |
M-Rose: | Donderdag, juli 09, 2020 11:27 |
zo lief je hebt een bengeltje gelukkig gemaakt | |
september: | Woensdag, juli 08, 2020 17:42 |
Lief gedicht Anneke. Het engeltje zal aangesproken hebben. Voor de bengel. Gelukkig kan je een nieuwe maken die als engelbewaarder veel goeds kan doen en betekenen. Mooi geschreven. Warmhartig. Liefs | |
Gerardo: | Woensdag, juli 08, 2020 13:26 |
De beste oplossing en misschien wel verloren en een gelukkige vinder... | |
Hans Winter: | Woensdag, juli 08, 2020 13:16 |
verdwenen. of verheven... ja dat herken ik van kaarten die ik maakte om op het graf te zetten, die werden grif gepikt en kennelijk elders ingezet. al ging ik wel de naam toevoegen. voortaan bleven ze staan. groetje, hans |
|
teun hoek: | Woensdag, juli 08, 2020 09:00 |
als een brengend engeltje h gr teun |
|
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: Anneke Bakker | ||
Gepubliceerd op: 08 juli 2020 | ||
Thema's: |