stille verdriet
Stille verdriet.
Stille verdriet?
Nee,
Mijn tranen
Liegen niet
Gebroken scherven
Gedreven angst
Het doet pijn
Nu, hoe ik me voel
Stille verdriet?
Nee,
De oceaan gevuld
Met de tranen die ik laat
Gebroken schreven
Brengen normaal geluk
Maar nu, verward
Door de vele tranen.
Stille verdriet?
Nee,
Mijn tranen
Liegen niet
Gebroken scherven
Gedreven angst
Het doet pijn
Nu, hoe ik me voel
Stille verdriet?
Nee,
De oceaan gevuld
Met de tranen die ik laat
Gebroken schreven
Brengen normaal geluk
Maar nu, verward
Door de vele tranen.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Vrijdag, juli 10, 2020 21:38 |
| beste tulpje laat je emoties maar gaan. lucht je hart praat er over dan zul je je beter voelen sterkte. groet,Ilse |
|
| Clarice: | Donderdag, juli 09, 2020 21:24 |
| Veel sterkte, Tulpje. Laat je tranen maar komen, gts Clarice | |
| Artifex: | Donderdag, juli 09, 2020 18:51 |
| Hopelijk gaat het snel weer beter, sterkte... | |
| Hans Winter: | Donderdag, juli 09, 2020 14:29 |
| wat vertelt je de angst. werd de lang lege dag verdicht tot je nacht, te gering van houvast? maar vind je op de tast je ding om te doen, dan waren je tranen je dauw. met een groetje, hans |
|
| teun hoek: | Donderdag, juli 09, 2020 13:35 |
| veel sterkte, de lach breekt wel weer door. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||