Coming to my home town...
Coming to my hometown…
Kindjes op een draaimolen, meeuwen op de loer,
garnalen in een doosje, in een doosje op de vloer.
Zand tussen de tenen, een hond die kakt hier vrij.
Baasjes dikke tranen wenen.
O, wat zijn we heden blij.
Kindjes van de draaimolen, kleutertjes razernij,
mama’s spastisch boos, papa’s dikke schaamte.
Gerookte wijting, gerookte paling, gedroogde lijken,
of althans hun geraamte hangen in de wind.
Paardje hop hop hop mijn kind.
Duizend dikke dolle Duitsers, ganz toll
Dertig allochtoontjes in een slachtofferrol.
Zilvervogels vliegen zich te pletter,
te pletter pletter tegen een strandparasol.
Stuipen van het lachen, krampen van de pret.
Wat kan ons het eigenlijk schelen.
Kijken naar de meisjes, lachend achter hun ruit.
Staan ze zich te vervelen als ik lach naar hen,
maar wie lacht wie nu uit?
Hoeren aan de wandel, junkies aan de drugs
soft en harde handel, Iwan de kwaaie boze rus.
Schotten zonder rokje dronken op de toog,
wanen zich elektrische cowboys aan de kade,
een klokkenluider, voetballer en gynaecoloog.
Alstublieft, verlos ons van het kwade
als we springen, springen van de pier.
Maar o, wat zijn we heden blij,
o ja o ja ja ja alles blijft steeds hetzelfde hier…
esteban 09 juli 2020
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juli 10, 2020 10:36 |
| Bij herlezen valt de ironie mij minder op en zie ik andere beelden omdat het gedicht zo beeldrijk is. Het minder mooie maar nog steeds bijzonder goed geschreven. Liefs | |
| Artifex: | Vrijdag, juli 10, 2020 06:49 |
| Zo herkenbaar, mensen kunnen van de mooiste plaatsen zo iets lelijks maken... | |
| september: | Donderdag, juli 09, 2020 22:45 |
| Ik lees dit als een geweldig gedicht met ironie en de andere kanten van het leven. Of strandleven wat zich roert. Heel mooi ironisch en geestig geschreven. En een mooi inkijkje wat het biedt. Liefs | |
| Clarice: | Donderdag, juli 09, 2020 21:38 |
| Dat is ook het leven. Zonder het idyllische van een avondwandeling over het strand, meeuwen die over het water strijken en een ondergaande zon. Gts Clarice |
|
| M-Rose: | Donderdag, juli 09, 2020 21:18 |
| Carrosel des mondes mixées ik wil ook zo'ne gratis rit |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||