Voor je sneuvelen
Ik draag mijn traan
Voor alles wat ik heb misdaan.
Ik vraag je vergiffenis
voor wat ik nog niet heb begaan.
Ik vraag mijn ontslag
voor komende misdaden.
Mijn wapens zijn ontladen
Om je zo geruststellend
op de rug te dragen.
ik zal voor je sneuvelen,
over elke heuvel,
Als ik jou niet kan terughalen.
Als mijn missie niet zou slagen
Stel dan geen vragen,
Als die dagen mij overhalen.
gewapend en geweld
liggen slapend.
nooit zal en ben ik geweldadig.
Ik gedraag mij misschien
wel apatisch en matig
En overig pragmatisch?
Maar ik ben ongevaarlijk.
Mijn mentaal is misschien verbaal
Maar ik onthaal je
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, juli 18, 2020 14:00 |
| je daadkracht ten goede wenden, ligt hier wel in de kiem klaar, alreeds beproefd in de wacht, om eens voor de dag te brengen. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||