Pittig staccato
pittig staccato
het vuurstenen
kiezeltje rolde
verbaasd over
de grijze tegels
hobbelde nog even
viel stil in de goot
nog tikte
de hoge hak
pittig staccato
op plaats delict
verwondering alom
hoe dit alles zo kon
natuurlijk was er
haast in het spel
gelukkig geen
kwetsuren maar wel
het beschadigd pumpje
en mogelijk herstel
dader had de
goot al opgezocht
maar zijn herkomst
viel niet te duiden
uit een bedding ontsnapt
mogelijk tijdens het spuien
wil melker
18/07/2020
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, juli 18, 2020 21:04 |
| Weer terug met de voeten op de grond ;). Leuk geschreven, wil. Gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||