Verloren
Ik ben mijn huis verloren,
Onze plek waarin ik mijn hart stopte,
Ik mis elke hoek en elke ruimte,
Het bed waarin ik naast jou lag.
Ik ben mijn baan verloren,
Mijn plek waarin ik begon te aarden,
Ik mis het fietsen naar mijn werk,
Het gevoel dat ik kon groeien.
Ik ben mijn droom verloren,
Mijn ring ligt nog in mijn kast,
Ik mis de toekomst waarvan ik dacht die met je te delen,
Het samen ontdekken van de wereld.
Ik ben mezelf verloren in al het verlies,
Mijn idee van wie ik ben en waar ik voor sta,
Ik mis het gevoel van blijdschap,
Het is allemaal weg.
Onze plek waarin ik mijn hart stopte,
Ik mis elke hoek en elke ruimte,
Het bed waarin ik naast jou lag.
Ik ben mijn baan verloren,
Mijn plek waarin ik begon te aarden,
Ik mis het fietsen naar mijn werk,
Het gevoel dat ik kon groeien.
Ik ben mijn droom verloren,
Mijn ring ligt nog in mijn kast,
Ik mis de toekomst waarvan ik dacht die met je te delen,
Het samen ontdekken van de wereld.
Ik ben mezelf verloren in al het verlies,
Mijn idee van wie ik ben en waar ik voor sta,
Ik mis het gevoel van blijdschap,
Het is allemaal weg.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, juli 19, 2020 14:25 |
| dak doen denken en droom buiten beeld wordt hopelijk in ballingschap ter schepping herschapen geheeld. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||