De pessimist en optimist
Ik ben een pessimist,
Vergeten in de mist.
Ik ben een optimist,
Verloren in het gemis.
Gekomen in het leven,
Gedood en ergens verdwenen.
Ik ben een pessimist,
Vergeten in de mist.
Ik ben een optimist,
Verloren in het gemis.
Ik heb mijn aandacht
Die ik had verwacht.
Ik kijk naar boven,
En zie je.
De ster
die naar mij lacht.
U reikt mijn nacht,
Ten gevolge
van mijn nagedacht,
Ben ik nu de optimist,
Niet meer vermist.
Maar het geluk
Uit mijn ongeluk.
De pessimist
Uitgewist.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, juli 22, 2020 01:39 |
| je doortocht verhoord verwoord tot innerlijk verbond, licht hoogst bewogen ademwind in de geest van Abrahams kind. (naar Genesis 15:5) groetje, Hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||