Steeds hoekiger
steeds hoekiger
de afstand
maakt ons
steeds hoekiger
in bewegen
een kus of aai
terloops gegeven
in een gedachteloos
lief moment
presenteert
de breekbaarheid
van leven waarin
alleen discipline telt
consequent zijn
als basis om voort te
bestaan laat de kleuren
van liefde al snel vergaan
impulsiviteit die
altijd leidt tot eindeloos
intieme sessies is zijn
creativiteit volledig kwijt
gewoon is nog
lang niet ingedaald
met de schrik om het hart
gaat de wereld weer plat
wil melker
22/07/2020
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, juli 22, 2020 22:50 |
| Bijzonder goed geschreven Wil. Mooi in de kwetsbaarheid waar de menselijkheid nu in verkeert. Tref je de juiste snaar en toon in dit prachtige gedicht. Met ook een pijnlijkheid. En wat Anneke ook zegt, het menselijke zelf hoog trachten te houden. Wat je al doet middels dit gedicht wat weet te raken. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 22, 2020 11:18 |
| Probeer het zelf overeind te houden Wil, gewoon doorademen tot ook wij plat gaan. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, juli 22, 2020 08:52 |
| kwetsbaar th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||