Aromatisch
aromatisch
ik wist al dat
jij kon vliegen
ooit heb ik langzaam
mijn ogen gesloten
voelde wind
en jouw warmte
langs mij gaan
zacht streek
jouw jurk
langs het haar
terwijl vingers mijn
gezicht streelden
je parfum tussen
ons aromatisch werd
jij bent nooit
meer geland raakte
nauwelijks nog de
vloer met heerlijke
lichtvoetigheid jouw
voortgaan in schrijden
was het noodlot mijden
wil melker
23/07/2020
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||