Luwte
Soms is 't enigma en tijd bedriegt
lijkt grenzeloos moment voor altijd
te overweldigd voor passend worden
blijft achterwege, in daarna stormen
niet te bevatten, raken ze tijd kwijt
en altijd komt na stormen luwte
ijdele hoop 't hoofd te beschermen
ziet herinnering meshelder voor 't oog
de woorden op vleugels, stille handen
het mateloze alles, zonlicht om jou
zonder grens geen weet van randen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, juli 29, 2020 19:02 |
| Dank jullie hartelijk voor de mooie reacties. |
|
| Connection: | Maandag, juli 27, 2020 01:28 |
| mooi, stille bewondering vleugelomvattend diep bedicht. Lieve groeten, Roger |
|
| Hans Winter: | Zondag, juli 26, 2020 18:44 |
| wat waarde leeft, heeft geen wet. hans |
|
| teun hoek: | Zondag, juli 26, 2020 14:34 |
| mooi th | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 26, 2020 14:12 |
| Grenzeloos mooi gedicht Maya, geen weet van randen. Ben stil want woorden schieten tekort, zoek snakkend naar luwte in het zonlicht, de storm voorbij. Dank, dit moois te mogen lezen, met liefs. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||