Gebroken ziel
Scherven liggen overal
op mijn bed kast bureau
overal
Langzaam wordt het donker
iemand komt voor mij staan
en bied me zijn hand aan
Ik neem zijn hand
wat heb ik te verliezen
Maar wanneer ik zijn hand vastneem
val ik in duizend stukken uiteen
op mijn bed kast bureau
overal
Langzaam wordt het donker
iemand komt voor mij staan
en bied me zijn hand aan
Ik neem zijn hand
wat heb ik te verliezen
Maar wanneer ik zijn hand vastneem
val ik in duizend stukken uiteen
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juli 27, 2020 15:32 |
| Goed geschreven Two Faces. Voelbaar overgebracht. Vriendelijke groet. | |
| teun hoek: | Zondag, juli 26, 2020 20:41 |
| sterkte. th | |
| Hans Winter: | Zondag, juli 26, 2020 18:29 |
| zie je iemand die mozaïek in jou ziet, zoekt en beproeft jou tot jezelf te brengen, eigen wijze van je verlangt, die verlengt zich daartoe, in je delen verenigt hij zich. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Two Faces | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||