Ik ben het zilver in het goud
Ik ben het zilver in het goud.
Ik ben buiten de warmte van de kou.
Ik ben het suikerklontje
onder het glazuur.
Maar ik ben ook het fundament
Van een stevige muur.
Ik ben ook mijn eigen bestuur,.
Ook al beïnvloed ik mij elk uur.
Ik ben de trap die naar boven gaat,.
Maar ik ben ook soms de lift
Die hapert en stilstaat.
Ik ben een deur die je kan sluiten,
Maar ik ga soms open
Door de storm van buiten.
Ik denk soms waar ik van afkeer.
Maar ik doe wat goed is
Daarin versterk ik weer.
Ik ben de sterke tegel
waar voeten over lopen.
Maar soms ook de tegel
die ze slopen.
Al dit maakt deel uit
van mij als mens,
Wat ik doe
En waar trek ik de grens.
Waar ik niet overga,
Gelukkig ben ik degene
Die tegenover u staat.
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juli 27, 2020 15:34 |
| Goed geschreven Werner S. Vriendelijke groet. | |
| Hans Winter: | Maandag, juli 27, 2020 13:01 |
| gaandeweg doorheen al ons piekeren en pieken proberen eens voor de heer staan, daar elkaar treffen, zelfs herkenbaar zowaar. hans |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, juli 27, 2020 11:19 |
| Je bent een begaafd mens Werner, wees er dankbaar voor Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, juli 27, 2020 09:21 |
| groots doch beperkt. inzichtelijk. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||