Zee van'zijn'
  
Onlangs zat ik alleen op een terras
rommelde wat in m’n tas
een oude heer in lang gewaad
kwam bij me zitten
we raakten aan de praat
aangenaam, diepzinnig ook
na een hele poos schreef hij
iets op ‘n briefje
schoof het dichtgevouwen naar me toe
stond op en ging zijns weegs
wat ik las verbaasde mij:
 
Wat je dénkt te zijn
is slechts een druppel schijn
wat je bént is meer
oceanenvol méér
 
ondertekend met ‘Joost’
Joost mag weten
wie het is geweest
 
*
 
Anneke