Minnares
minnares
jij hebt geen
schulden te verhullen
toe te dekken met het
mooiste gaas en kant
of schone schijn
van edelstenen te
sluieren omdat zij
oogverblindend zijn
haute coiffure
maakt af waar de
schepper met een lach
ooit begonnen was
in dit uiterlijk
vertoon vibreert
jouw grote droom van
de volmaakte minnares
ooit zullen wij in
het ego strelend
magisch moment
elkaar liefde bekennen
en in het mystiek
samen geen eenling zijn
door juist te delen in
gemeenschappelijke pijn
wil melker
01/08/2020
Reacties op dit gedicht
| grougi: | Zaterdag, augustus 01, 2020 22:59 |
| mooi geschreven | |
| Clarice: | Zaterdag, augustus 01, 2020 20:34 |
| Geen fijne rol lijkt me dat, ik vind dat iemand keuzes moet durven maken. Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 01, 2020 17:45 |
| De minnares, zie haar als zodanig Wil, samen eenling zijn, samen het delen gemeenschappelijke delen verlicht de pijn. Mooi weekend wens ik je. Anneke |
|
| Compostje: | Zaterdag, augustus 01, 2020 15:36 |
| minnaressen , heerlijke liefde doch kan ook zeer kwetsende liefde zijn... |
|
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 01, 2020 09:24 |
| ooit is meer for ever. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||