Flashbacks
Drie uur in de nacht,
Je ogen staan op vuur,
Vecht met al mijn kracht,
Lig in een hoek tegen de muur.
Het is etenstijd,
Fornuis staat aan,
Al die woede komt zonder spijt,
Je laat je helemaal gaan.
Zit op de trap in de gang,
Je woorden komen over me heen,
Ben doodsbang,
Voel me zo alleen.
Handen om mijn keel,
Moeite om adem te halen,
Het wordt me teveel,
Vluchtend door de straten dwalen.
Huilen zonder traan,
Mijn ogen schreeuwen pijn,
Wie kan zo doorgaan,
Leven in de schijn.
Je ogen staan op vuur,
Vecht met al mijn kracht,
Lig in een hoek tegen de muur.
Het is etenstijd,
Fornuis staat aan,
Al die woede komt zonder spijt,
Je laat je helemaal gaan.
Zit op de trap in de gang,
Je woorden komen over me heen,
Ben doodsbang,
Voel me zo alleen.
Handen om mijn keel,
Moeite om adem te halen,
Het wordt me teveel,
Vluchtend door de straten dwalen.
Huilen zonder traan,
Mijn ogen schreeuwen pijn,
Wie kan zo doorgaan,
Leven in de schijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 04, 2020 01:26 |
| waar de liefde bezeerd gaat verkeren in het tegen deel, daar verliezen beiden o zo veel, dieper dan grief klieft het, alleen weg willen blijft. hans |
|
| Clarice: | Zondag, augustus 02, 2020 20:05 |
| Nee, dan ben je beter zonder, denk ik. Veel sterkte, gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||