Schuld en boete?
De oude generaal loopt
in het oorlogsmuseum
te mijmeren over tanks
helmen en de landing
die ieder toen bezighield.
Over bommen die er
een puinhoop van maakten
kampen waarin hij mensen
gevangen hield, wat heeft
hem destijds toch bezield?
Maar stil hoopt hij op
rust na zijn dood.
Wat wordt hij seniel....
Hij moet immers nog
op water en brood.
Overvalt hem nu...
gewetensnood?
Bij het zien van de
zoveelste jodenkiel?
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, augustus 05, 2020 13:48 |
| Goed geschreven over een beladen thema en gevoelens Claudelaire. Klasse. Vriendelijke groet. | |
| teun hoek: | Dinsdag, augustus 04, 2020 17:26 |
| wie weet. th |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 04, 2020 13:22 |
| heel je leven klaar ervaren, van helder water een reine wijn zien te maken, ‘t is nimmer te laat voor minners gebarentaal. hans |
|
| wijnand.: | Dinsdag, augustus 04, 2020 11:49 |
| Indringend Een klassegedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||