Ringen
Ik doe mijn verlovingsring even om,
Die ik elke dag om mijn vinger droeg,
En ik vraag me af waarom,
Wat is er misgegaan nadat jij me ten huwelijk vroeg.
Ik zie de trouwring die ik met je uitzocht,
Denk eraan of jij de jouwe ook nog houdt,
Ik kon niet wachten tot ik je achternaam dragen mocht,
We waren bijna getrouwd.
Die ik elke dag om mijn vinger droeg,
En ik vraag me af waarom,
Wat is er misgegaan nadat jij me ten huwelijk vroeg.
Ik zie de trouwring die ik met je uitzocht,
Denk eraan of jij de jouwe ook nog houdt,
Ik kon niet wachten tot ik je achternaam dragen mocht,
We waren bijna getrouwd.
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zondag, augustus 09, 2020 12:08 |
| Zo sprekend neergezet... Tijd heelt vele wonden, mss ook deze en wie weet komt ooit de persoon waartegen je later zult zeggen, ben door een hel gegaan maar jij bent mijn hemel. Grtjs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||