Eigen Wereld
Ik schaam me voor de atoombom die ik van binnen kan zijn
Verdriet, jaloezie en onzichtbare pijn
De stapel van onuitgesproken emoties en gedachten
Drukt op mijn hard met intense krachten
Ik laat verscheidene kansen voorbijlopen
Weer in mijn eigen wereld gekropen
Beschermd tegen verraad, verlegenheid en vernedering
Terwijl ik mijn spijt hiervan verdring
Verdriet, jaloezie en onzichtbare pijn
De stapel van onuitgesproken emoties en gedachten
Drukt op mijn hard met intense krachten
Ik laat verscheidene kansen voorbijlopen
Weer in mijn eigen wereld gekropen
Beschermd tegen verraad, verlegenheid en vernedering
Terwijl ik mijn spijt hiervan verdring
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, augustus 09, 2020 22:19 |
| Soms een natuurlijke reflex om je af te schermen, maar je mist dan ook het goede. Het beseffen is al een begin denk ik. Mooi geschreven, gts Clarice |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Prettywoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||