Weilanden zo breed,
het gras zo groen,
de grond nat,
de koeien grazen graag
in de verte.
Zullen we de dieren
niet slachten om ons
te bevredigen.
De hemel heeft sporen
van weemoed
door het gedrag van
de mens.
Wat de mens doet met
soortgenoten, dieren
en natuur doet
niemand.
Zullen wij het bronwater
terugbrengen naar zijn
oorsprong, waar
de fonteinen zo helder
en zuiver stromen.
Wij zijn hier gekomen
om enkel de schoonheden
op te sporen en bevrijden,
om achter de mysterie van
het bestaan onze tenten
op te zetten, alleen
dat.
10-08-2020
Horizon01: | Zaterdag, augustus 15, 2020 07:43 |
Bedankt Henk voor je aardige reactie. Groetje, | |
Henk Dekkers: | Vrijdag, augustus 14, 2020 00:23 |
Heel erg mooi, en alles is zo waar, heel direct en rakend. | |
Horizon01: | Woensdag, augustus 12, 2020 18:48 |
Bedankt Anneke voor je aardige woorden. Groetje en fijne dag, | |
Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 12, 2020 15:54 |
Ons bestaan is één groot mysterie Horizon, we zien de schoonheden daarvan te weinig. In de stilte teruggaan naar de bron om het te ervaren en waarderen. Heel mooi gedicht om bij stil te staan. Fijne middag. Anneke |
|
Horizon01: | Woensdag, augustus 12, 2020 06:55 |
Bedankt Hans voor je aardige woorden. Groetje, | |
Hans Winter: | Dinsdag, augustus 11, 2020 18:55 |
schoonheid scheppen is bevrijden waar die kleiner dan je kijken kan al klaar lag, voor de zevende dag. hans |
|