Oogje bij passeert
Ik verbeeld mij je lijf
In alle schoonheid.
ook voorbij je vervlogen tijd.
Je ouderdom is jong verstijfd,
Geen rimpel
Heeft je huid bereikt.
Zo blijf je in mijn avontuur,
In een eeuwig verjongend kuur.
Iets van een oneindige duur,
En zo puur.
Je bent een opwinding
van de natuur,
Waar ik het liefst
naar gluur.
Je staat in elk figuur.
En in elke positie,
in goede conditie.
Een vrouw
die je niet zomaar negeert,
Zonder dat er een
oogje bij passeert.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, augustus 11, 2020 12:59 |
| goed geschreven fijne dag neem verkoeling met deze warmte groetjes, Ilse | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 11, 2020 10:05 |
| Bofkont ben je Werner, leuk om te lezen, Fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, augustus 11, 2020 08:33 |
| volop aandacht. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||