Als mantra
als mantra
we tekenden
als spelletje iets
herkenbaars
op elkaars velletje
eerst was het
raken pas later werd
gestraalde warmte
de echte indicator
waarbij muziek
als mantra
energie leidde in
bevoegde banen
nee wij zongen
niet het hoogste lied
lachten de zachte harmonie
van geluid en handen
dwaalden door
vage bergstreken
bezochten stranden
van onbekende landen
op de monorail
van emoties en gevoel
verkenden wij dimensies
onkundig van bestaan en doel
wil melker
15/08/2020
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 15, 2020 10:21 |
| in de herhaling straalt de diepte. th |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 15, 2020 07:34 |
| En zo ontstaat een fraai doudicht vaneen zwerftocht van elkaars gevoelens. Mooi gedaan Wil. Fijn weekend. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||