Het klokgelui
het klokgelui
jij hebt mij
de tijd doen vergeten
laten weten wat
er echt belangrijk is
uren in cijfers
zelfs dagen en
maanden hangen
hun bagage aan wijzers
een klok die gaat
nooit even stilstaat
voor pauze of rust
zelfs de kus is gehaast
maar jij bent
zelf de balans
waar alles om draait
die glanst van belang
zonder verleden
de toekomst ongewis
onvoltooid en heden
is nu te lezen op je gezicht
heb geweten
wat liefde doet zonder
zicht op tijd zo raakten
wij ook ons klokgelui kwijt
wil melker
16/08/2020
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||