Een laatste sneer
een laatste sneer
ze weet ze
feilloos te vinden
mensen die met
schrapen de wereld
steeds hoekiger maken
waarvan woorden
de verbondenheid
verstoren in het
vriendelijk en respectvol
omgaan met elkaar
een laatste sneer
dan verdwijnen
nooit iets positiefs
in het onverwacht
verschijnen als surprise
ook hun afscheid
opmerking glijdt
vaak vol venijn
door een veelheid
aan azijn naar binnen
wil melker
17/08/2020
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, augustus 18, 2020 19:58 |
| Vileine hoekige sfeer Wil. Goed geschreven. Ik heb het gedicht meermaals gelezen. Jammer als hardheid een boventoon voert. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 17, 2020 12:53 |
| met zulke mensen wil ik niet omgaan Wil, laten we het netjes houden zonder sneren. Zonnige middag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, augustus 17, 2020 10:58 |
| die zijn er te veel. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||