kop van de haven.
Kop van de haven.
Iedere stad , dorp ,kent
Haar ontmoetingsplekken
zo vormt de Kop IJmuiden’s hartenklop
Vindplaats van vele
autochtonen
die zoeken daar elkander op.
Naast uitwisseling Van nieuwtjes ,
sterke verhalen
is daar de hang naar weidsheid van de zee
openen de pieren
zo hun armen
nemen de dromen van vroeger ons mee.
Hangt er de geur
Van ’t zilte water
Toont ’t beeld ’t verdriet van velen aan
Vissers die bleven
nimmer terugkeerden
plaquettes noemen hen die zijn vergaan.
De Noordzee breekt
Verlangens open
hoe toekomst in ’t verleden hangt
Hoe nog iets parelt
In oude harten
naar een goede levensvulling verlangt.
th
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 17, 2020 12:57 |
| Hier heb je overal de leugenbankjes waar ook ouderen graag hun sterke verhalen vertellen. Mooi gedicht Teun en fijne middag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2020 | ||
| Thema's: | ||