Mijn vriend Jan Buytaert
was een groot kunstenaar,
ik vond ooit een kunstwerk
van hem, hier bij de vuilniskar
en het was pure l'art pour art.
Ik leed in die tijd aan 'n duistere
burn-out, maar door z'n kunst
kreeg ik het minder koud en
ook al was Jan toen al oud, hij
vroeg me om een gunst, of ik
wilde poseren voor 'n portret.
Helaas, deze vriendschap werd ons
niet gegund, werd ons zelfs belet!
Maar hoe je het draait of keert, zijn
schilderijen hebben me genezen, zo
kon ik plots weer wandelen langs de
Leie zonder onwel te wezen bij lange
rijen mensen aan de bioscoopzalen.
Ja, zijn kunst werkt...want dankzij Jan
werd ik snel weer Claude ook al ligt m'n
vriend al jaren... onder de groene zoden.