Alsof
Voor jou was ik onzichtbaar,
Je zag me niet staan,
Alsof ik doorzichtig was,
Je woonde samen met me in een huis,
Maar het voelde alsof ik transparant was,
Alsof ik niet voor je bestond.
Voor jou was ik een robot,
Je vroeg me of ik je overhemden streek,
Alsof ik niet meer waard was dan dat,
Je weet de helft niet van wat ik kan,
Omdat je je er nooit in hebt verdiept,
Alsof ik een omhulsel was.
Voor jou was ik een opvulsel,
Je deelde de foto's van ons twee,
Alsof ik onderdeel was van een illusie,
Je hebt nooit werkelijk goed gekeken,
Hoeveel ik te bieden heb,
Alsof ik voor jou een bezit was.
Je zag me niet staan,
Alsof ik doorzichtig was,
Je woonde samen met me in een huis,
Maar het voelde alsof ik transparant was,
Alsof ik niet voor je bestond.
Voor jou was ik een robot,
Je vroeg me of ik je overhemden streek,
Alsof ik niet meer waard was dan dat,
Je weet de helft niet van wat ik kan,
Omdat je je er nooit in hebt verdiept,
Alsof ik een omhulsel was.
Voor jou was ik een opvulsel,
Je deelde de foto's van ons twee,
Alsof ik onderdeel was van een illusie,
Je hebt nooit werkelijk goed gekeken,
Hoeveel ik te bieden heb,
Alsof ik voor jou een bezit was.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zaterdag, september 05, 2020 09:30 |
| pijnlijk, dus veranderen. th | |
| Hans Winter: | Zaterdag, september 05, 2020 03:18 |
| de ander bezeten bleek haar vergeten te wezen. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2020 | ||
| Thema's: | ||