stille trom
op het ritme van de dag
hoort men een klank
hij, die verstelt de bank
en ja, verstoort haar gezag
hij laat zich niet vangen
niet opbergen of knevelen
nee , hij doet hevelen
en brengt een verlangen
't verlangen, te komen
om daarna te gaan
waar hij kan dromen
te gaan en te staan
om de vrijheid af te romen
uiterst voor zijn bestaan
Reacties op dit gedicht
| Driegeetjes: | Zaterdag, september 05, 2020 09:39 |
| Mogguh Friezin! 😉 | |
| christina: | Zaterdag, september 05, 2020 09:36 |
| en zo is dat gelukkig is die vrijheid er en echte vrienden vergeet je niet..met deze vrienden blijft de band die je eens had ..altijd bestaan ..knusss lieve Limbo :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Driegeetjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2020 | ||
| Thema's: | ||