Mijn bloemetje heb ik
bijna tien jaar verzorgd,
dag en nacht,
door dik en dun van
het tijdperk,
tegen de wind en storm,
onder de regen en de zon
haar in gedachte
herinnerd en verpleegd.
En evenzo heeft zij mij
gesteund, door dik en
dun van het leven, heeft
zij de schoonheden aan
mij getoond.
Watervallen bezichtigd,
eilandjes van vrede
in de verte
samen beleefd.
In de herfst van mijn leven
tel ik de laatste jaren,
maanden en dagen af
tot het moment dat ik
mag in heimwee
vertrekken.
05-09-2020
| Horizon01: | Maandag, september 07, 2020 21:08 |
| Bedankt beste Hans voor je woorden. Groetje, | |
| Hans Winter: | Zaterdag, september 05, 2020 22:16 |
| je bloem koesteren tot het niet meer kan, ja dan valt de herfst in, dan nerft het blad, dan kerft de stengel, dan verstokt de steel, maar waait het zaaisel naar een later luw licht groen. hans |
|